Zajednički rad pod nazivom ULICA! osmišljen je kao akcija grafiti crtača Hope-a, Cash-a i Junk-a i njihovih gostiju, Yens-a, Sub Zero-a i Abs-a koji dolaze iz potkuluturnog miljea novobeogradskih blokova. Oni su predstavnici dve generacije crtača koji na ovom prostoru neprekidno deluju od sredine osamdesetih godina dvadesetog veka.
Akcija grafiti crtača iz blokova u Galeriji KCB-a povezuje dva suprotna dela grada, predgrađe i centar, potkulturu sa zvaničnom kulturom. Možete posetiti od 28. januara u Likovnoj galeriji, izložbu je pripremila kustoskinja Dragana Kovačić.
Praksa Hope-a, Cash-a i Junk-a očuvana je u autentičnom obliku koju su započeli crtači prve generacije, Yens, Sub Zero i Abs. Njihovi radovi nastaju na ivici i u latentnoj tenziji između legalnog i nelegalnog, sa uporištem u izvornoj kulturi hip hopa. Oni koriste kodove u verbalnoj i grafičkoj komunikaciji kao i osobene crtačke rukopise kojima stvaraju sopstvenu ili variraju odabranu ikonografiju. Ključnu ulogu u stilskom razvoju blokovske scene odigrao je Yens početkom devedesetih. Deluju pojedinačno, no isto tako su umreženi sa drugim grafiti autorima sa naših prostora.
Identitet Hope-a, Cash-a, Junk-a, Yens-a, Sub Zero-a i Abs-a određen je blokovima koji su suštinski preduslov i neodvojivi supstrat njihovog delovanja. Novobeogradski blokovi su od nastanka bili obeleženi kao „alternativna kartografija grada„. Podignuti na samom njegovom kraju, peskom i prazninom su bili fizički odvojeni od centra. Vakuum se u međuvremenu popunjavao serijski umnoženim betonskim arhitektonskim modulom, koji je postao ključan za uspostavljanje razlike između grada i blokova. Iskustvo življenja u blokovima stvorilo je osećaj međusobne pripadnosti i određene izdvojenosti. Ovaj prostor prisvojili su i obeležili grafiti crtači.
Fantastic boys
Fantastic boys su bili prva blokovska potkulturna grupa koja je delovala sa sopstvenom strategijom. Kohezija između grafiti crtača kao i među mladim ljudima iz blokova uopšte, bila je određena ekonomskom krizom i ograničenim kretanjem tokom devedestih godina prošlog veka. Mesta odakle polaze i koja definišu pripadnost grupi su idiomi blokova – klupica i pasarela. Grafiti crtači su obeležili prostor ne samo u svoje, nego u ime svih stanara, koji su njihov društveni kapital. Stanari blokova su ih prihvatili jer svi zajedno poštuju saglasnost o pripadnosti ovom prostoru.
Od ekskluzivnog prema inkluzivnom
Rad grafiti crtača u prestižnom beogradskom izložbenom prostoru izveden je u realnom vremenu, kao nepredvidljivi performans u kome sama akcija predstavlja poruku. Namera kustosa bila je da autori rade u potpunoj izvedbenoj slobodi kako bi očuvali svoju izvornu „subverzivnu snagu„. Uvođenjem prakse grafiti crtača u galerijski prostor izbegava se predstavljanje njihovih radova preko posredovane slike. Značenje Galerije KCB-a redefinisano je od ekskluzivnog prema inkluzivnom, tako da galerijski prostor postaje integralni deo ulice. Cilj je da se ukine granica ili konvencionalno shvatanje institucionalnog i vaninstitucionalnog prostora kao presudnog za poimanje likovnog rada, te da se ukaže na poziciju posmatrača kao aktivnog učesnika u formiranju značenja vizuelnih sadržaja.
