Nekoliko trenutaka pre nego što je vojnik bolivijske vlade streljao revolucionara Ernesta „Če“ Gevaru, on je rekao svom dželatu: „Pucaj, kukavice! Ubićeš samo čoveka!“
Gevara je umro ubrzo nakon toga, 9. oktobra 1967. kada je imao 39 godina, ali njegova tvrdnja da to neće biti kraj njegove zaostavštine ispostavila se kao potpuno tačna.
Danas, ta zaostavština gotovo uvek poprima oblik jedne fotografije pod imenom Guerrillero Heroico, koju su neki prozvali najpoznatijom fotografijom na svetu.
Ta fotografija je napravljena 5. marta 1960. godine, sedam godina pre smrti Gevare, na sahrani radnika ubijenih u eksploziji u kubanskoj luci, za koju je revolucionarna vlada Fidela Kastra krivila Amerikance. Gevara, general revolucije i intelektualni nosilac Kastrovog režima, gledao je dok je Kastro održavao sahranu.
Na tridesetak sekundi izašao je pred okupljene u blizini Kastrove tribine, a tačno ispred fotografa Alberta Dijaza Gutjereza, poznatog i kao Alberto Korda.
Korda je napravio dve fotografije Gevare, odlučnog lica i duge kose koja mu se vijorila ispod beretke, pre nego što se povukao u masu. Možda je zahvaljujući tome što je bio modni fotograf, Korda od ove fotografije odlučio da napravi portret, iako je novina La Revolucion odbila da ga koristi.
Nekoliko godina, ova danas legendarna fotografija nije bila ništa više do lične omiljene fotografije čoveka koji ju je i načinio. Korda je sliku nazvao Guerrillero Heroico – Herojski gerila ratnik – i okačio je na zid, povremeno delivši kopije gostima.
Tek 1967. godine javnost je prvi put videla sliku koja se pojavila u časopisu Paris Match zajedno sa člankom o latinoameričkim gerilskim pokretima.
Gevara je ubijen u novembru te godine, zarobljen tokom borbi sa bolivijskim revolucionarima. Tokom parastosa u Havani, na fasadi zgrade Ministarstva unutrašnjih poslova visila je ogromna štampana slika Guerrillero Heroico. Gevara je postao mučenik globalne revolucije, a Kordeove fotografija je postala simbol pobune.
Sledeće godine je ova slika Gevare postala viralna. Pojavila se na koricama Gevarinih memoara, objavljenih u Italiji. Takođe je korišćena za naslovnu stranu književnog časopisa koji je izdavala podzema železnica Njujorka.
Iste godine, irski umetnik Džim Ficpatrik stvorio je stilizovanu verziju slike, postavivši crno-belog Gevaru na crvenu pozadinu. Distribuirao je što je više moguće kako bi odao počast Gevarinoj baštini.
Plakat sa Ficpatrikovom slikom prikazan je u umetničkom centru Arts Lab u Londonu. Ta godina, 1968, bila je godina nemira širom sveta, a slika Gevare istaknuta je tokom studentskih nereda koji su u maju zahvatili Francusku, populističkih protesta italijanske Vruće jeseni i nenasilnih demonstracija holandskog Provosa.
Pored toga što je postala simbol protesta i što je krasila zidove mnogih domova, slika Gevare postala je popularna i u modnim krugovima, jer je završila na mnogim majicama i plakatima.
Grupa Rage Against the Machine koristila je modifikovanu verziju ove slike za omot singla Bombtrack iz 1993. godine, a Madona ju je iskoristila na omotu svog albuma American Life iz 2003. godine.
