Izložba profesora Balhtaza Behzad Khosravi Noori i Spomenik nevidljivom građaninu otvara se u Domu HDLU-a u Zagrebu. Ovo je povod da se neki od nas podsete detinjstva i čuvenog profesora Baltazara.
Ova izložba je u toliko zanimljivija što uključuje Behzad Khosravi Noori kultni transnacionalni dječji program, nastao u Zagrebačkom filmskom studiju u periodu 1967-1978. godine, kao polazište za ružičasto-žutu instalaciju u obliku čelične penjalice sa toboganom, a sa druge strane urađeno je opsežno istraživanje stvaranja animirane serije. Tako će deca moći da uživaju u penjanju na tobogan i u isto vreme gledaju avanture ovog poznatog naučnika kroz odabrane epizode, dok će roditelji, kroz dva dokumentarna filma, moći da uče o istoriji animirane serije i političkom kontekstu vremena kada je crtani film pravljen.
Profesor Baltazar je pametan naučnik koji svima želi dobro. Živi u živopisnom i pomalo ludom gradu Baltazargradu. Profesor koristi svoju magičnu mašinu za rešavanje svih problema građana. Izložba pruža priliku da upoznamo ovog genijalnog lika ili, za one koji su animiranu televizijsku seriju gledali kao deca, da oživimo sećanje na njega. Takođe, možemo doživeti spomenik koji je izložbi dao ime i biti inspirisan sposobnošću profesora Baltazara da rešava probleme u prostoru radionice izložbe.
Zagrebačka škola animacije bila je dugo vremena, a donekle i danas, jedini strani uspešni i vidljivi deo hrvatske kinematografije. Profesor Baltazar bio je i ostaje jedina preživela komercijalna serija koju je producirala ta animirana škola. To je animirani serijal s kojim je nekoliko generacija odrastalo u Jugoslaviji.
A taj i takav profesor Baltazar je dete šezdesetih, između ostalog i zato što je na ekranu prvi put zaživeo u filmu iz 1967. godine „Izumitelj cipela“ Zlatka Grgića. U suštinskom smislu, on je dete ere u kojoj je kulturna modernizacija uveliko završena, kada je na temeljima avangarde 1950-ih formiran novi medijski pejzaž razvijenog novinarstva, dečijeg sadržaja i mlade televizije. On je dete doba kada se kultura otvara komercijalizaciji i stvaranju proizvoda široke potrošnje za raznoliku publiku, uključujući i decu. To je, dakle, plod ere u kojoj po prvi put u tadašnjoj Jugoslaviji postoji ono što danas nazivamo (a tada se to nije zvalo) kulturnom industrijom.
Izložba nas takođe podstiče da vidimo više dečijeg programa i da bliže pogledamo društvene i umetničke uslove koji su uticali na produkciju profesora Baltazara. Behzad Khosravi Noori crta novu političku i kulturnu mapu perioda hladnog rata, uobičajeno opisanu kao period u kojem je svet podeljen na Istok i Zapad, i fokusira se na Pokret nesvrstanih (NAM) koji je koegzistirao kao kontrapunkt Istočnom i Zapadnom bloku hladnog rata. Između ostalog, NAM je osnovao sam Tito, s ciljem da se stavi na kraj naoružanju i ratnim pretnjama. Pokret je bio posvećen i borbi protiv kolonijalizma i rasizma, i promovisanju mirnog suživota. To je uticalo ne samo na globalnu političku situaciju, već i na Zagrebačku školu animacije, u kojoj je rođen profesor Baltazar.
Projekat Profesor Baltazar i Spomenik nevidljivom građaninu do sada je prikazan u obliku samostalne izložbe u više švedskih gradova (Stockholm, Malmo i Kalmar) i na Art Encounters Biennale u Temišvaru, a krajnja stanica je samostalna izložba u Zagrebu.
Na kraju izložbe umetnik poklanja skulpturalnu instalaciju za javnu upotrebu, za šta je raspisan konkurs.
